De laatste (en meest verregaande) lezing rond "Leven vanuit je hart" die Marie Crevits gaf, in Poperinge op 17 april 2023.
Op dit moment is de ondertiteling enkel beschikbaar voor de voorgelezen fragmenten. De rest van de ondertiteling wordt toegevoegd in de nabije toekomst.
Alle boeken van Meester Morya zijn te verkijgen via Mayil.com
Net onder de video vind je een samenvatting.
Daarna vind je een transcriptie van alle tekstfragmenten die tijdens de lezing voorgelezen worden, met bronvermelding.
Leven vanuit je hart is leven in verbinding met iets groters - Meester Morya noemt dit vaak ‘God’ maar je kan het ook anders noemen. En dit grotere WEET, het heeft een Goddelijk plan waar ieder van ons in past, als een puzzel waarin ieder stukje uniek is. Durf dan ook uniek jezelf te zijn en je eigen vreugde te zoeken. Maar hoe word je jezelf? Een van de sleutels daarvoor is STILTE. Kleine momenten van stilte zijn voeding voor ons innerlijke.
Als je naar de eenvoud van de stilte wil gaan, dan lukt dat niet altijd, en de reden daarvoor zijn wat Meester Morya ‘sluiers’ in jezelf noemt. Je kan ook soms vanzelf in de stilte ‘vallen’. In de stilte haak je even los van alle oppervlakkigheid en daardoor krijg je een nieuw perspectief op je leven.
Als je ’s ochtends en ’s avonds een moment aan het Goddelijke denkt, geef je de toestemming aan God om deel te nemen aan jouw leven.
MEDITATIE: een moment van stilte geïnspireerd op een fragmentje uit “Morya Bezinning 9: Gelukkig durven zijn” (zie verder)
Vraag uit het publiek over 'wat is stilte'. Stilte is niet per se een afwezigheid van gedachten en geluid, maar eerder een innerlijk aanvaarden van alles. Meester Morya gebruikt soms het beeld van een vijver met vissen en water. Dagelijkse momenten van stilte geven je de kans om af en toe de stilte te vinden en dan kan ze groeien. Beeld van het bouwen van een innerlijk huis van baksteen.
Fragment uit “Morya Kracht 3: Mens en maatschappij” (zie verder)
Eenvoud, eenlijnigheid. Geen ophef maken van de dingen die in jou zijn is een belangrijk iets om tot innerlijke rust te kunnen komen. Jezelf willen zien zoals je bent. Zien is licht, bewustzijn is licht. Een mens is een complex wezen.
De eenvoud ligt in het hart. Meester Morya maakt een onderscheid tussen 1) wat de buitenkant is, wat van de aarde is, wat vormelijk is en 2) de innerlijke wereld, de binnenkant van het leven. Over hoe je kan nadenken vanuit je hart. Eenvoud is vanuit je innerlijke rust weten wat belangrijk is en wat niet.
Meester Morya raadt ons aan om aandacht te geven aan de momenten wanneer je gelukkig bent. Ook observeren op welk moment het geluk terug van je wegglipt en waarom.
“De ziel weet oplossingen waar het verstand geen oplossing kan vinden” ("Morya Wijsheid 3: God woont in je hart", uit hoofdstuk 5: 'Liefde houdt nooit op te werken')
Over de wereld die ons vaak afleidt van de innerlijke rust en hoe je daarmee om kan gaan. Jezelf veranderen doe je niet door jezelf te forceren, maar door te kijken en daarna geduld en mildheid te hebben. Om geholpen te worden door God moet er bij ons soms eerst een openheid zijn. Als je het zelf wil doen, mag dat, maar als je liever geholpen wil worden door het Goddelijke, dan gaat het gemakkelijker.
Fragmenten uit “Morya Wijsheid 8: In het centrum van je leven staan” (zie verder) over ‘het doel van het leven’
Rust is zo belangrijk in heel veel wat Meester Morya zegt en soms moet je tijd maken om rustig te kunnen zijn. Want als je rustig bent, dan ga je de juiste dingen doen.
Samenvatting van de gelezen tekst: het leven wordt een spel. Het leven draagt jou. Als jij vecht voor de vrijheid om liefdevol, goed en eerlijk te zijn, worden de mensen rondom ons vroeg of laat ook vrij.
+ 2 minuten MEDITATIE
Fragment uit “Morya Kracht 5: Trouw aan jezelf” (zie verder)
Samenvatting van gelezen tekst: het is goed dat je af en toe eens stilstaat bij de mooie dingen van iedere dag, zonder haast, tijdloos. Jouw leven ligt in de handen van God. Maar ook de levens van anderen liggen in de handen van God. Probeer de liefde van God te ontvangen en laat jezelf deel worden van de stroom van het leven waarvan je dingen ontvangen en dingen in doorgeeft. Blaas het vonkje in je hart aan tot een groot vuur.
+ BEGELEIDE MEDITATIE
Fragment uit “Morya Kracht 5: Trouw aan jezelf” (zie verder)
Als je zo leeft, dan heb je een ander leven, dan ervaar je innerlijk overvloed. Als je door de poort gaat, raakt het ego alles kwijt. Voorbij de poort is er niet meer die dualiteit maar eenheid en dan zie je God in alles. Het is altijd beter om wat mooi is te versterken dan dat wat lelijk is af te breken in de ander.
Oproep om met enkele mensen uit je buurt samen te komen om een stukje uit een boek te lezen en daar samen aandacht aan te geven zodat je de inhoud van die boeken concreet kan maken en op je eigen leven kan toepassen. >> Vind andere lezers in je buurt via www.morya.org
uit “Morya Bezinning 9: Gelukkig durven zijn”, uit hoofdstuk 3: 'Herbronnen bij jezelf'
“Dit moet je af en toe eens durven doen op de meest eenvoudige manier: zoals regen uit de hemel valt en de natuur nieuw leven inblaast, zo kan je voor God staan en toelaten dat God Zichzelf is voor jou. Dit is niet moeilijk, het is in die openheid dat je herleeft, wat er ook gebeurd is in jouw leven.”
uit “Morya Kracht 3: Mens en maatschappij”, uit hoofdstuk 3: 'De kiem van perfectie'
“Eenvoud van leven geeft altijd kracht. Als je dus in je eigen kracht wil komen, als je kracht wil hebben om dingen te doen, ga dan eenvoudig leven. Wat je doet dat doe je, wat je zegt dat zeg je, wat je voelt dat voel je. Je moet zo eenvoudig in het leven kunnen staan dat je correct handelt vanuit dat wat er aanwezig is in jezelf. Als je dit doet, dan word je eenlijnig, dan houd je rekening met jezelf, dan lieg je niet tegen jezelf en dan komt er een kracht bij.
Iedere keer dat je eenvoudig bent, iedere keer dat je in die eenvoud staat van je leven, dat je dus geen ophef maakt van de dingen die in jou aanwezig zijn, maar dat je ze ordent en de dingen probeert te begrijpen zoals ze zijn - wat niet gemakkelijk is -, iedere keer dat je dit doet, kom je in een grotere eenvoud, in een grotere kracht, ga je vooruit, hoe moeilijk je situatie ook is.
Houd dus altijd rekening met jezelf in een situatie en houd altijd rekening met wat in jou aanwezig is aan verlangen, aan denken, aan richting die je wil geven aan het leven en aan een vraag die daar ook aanwezig kan zijn van: ‘hoe moet ik dat nu doen? Hoe moet ik verder met mijn leven?’
Als je de verschillende dingen in je leven wil bekijken, als je de verschillende dingen die aanwezig zijn in je eigen innerlijk wil registreren, wil opnemen, wil verwerken, dan heb je daar wel werk mee, maar het is een goed werk, een gezond werk. Innerlijk tot orde komen, tot begrip komen, tot eenvoud komen, is altijd iets van oorzakelijk verband. Je vormt dan als het ware je eigen wereld, je bent dan de oorzaak van je eigen betere wereld.
Als je dus innerlijk tot orde komt, tot een vereenvoudiging van je leven, tot een dieper begrijpen van je eigen wezen, dan begin je jezelf te zijn ook in de uiterlijke wereld.
Durf je eigen innerlijk te hanteren. Durf te zien dat je een bepaald karakter hebt dat voortkomt uit gewoonten en dat je dus in dat karakter kan ingrijpen en kan zeggen: “Wat wil ik met mijn leven? Hoe wil ik vooruit?” Wanneer je dat aanpakt, wanneer je met andere woorden jezelf aanpakt, dan kan je daar een orde in krijgen, dan kan je eenvoudiger worden en daardoor ook nuchterder in het leven staan, dat je weet: ‘bepaalde zaken in het leven zijn moeilijk te verwerven, moeilijk te ordenen en ook moeilijk te beheersen.’ En dat moet je durven doen. Durf in je eigen leven te staan en daar te proberen de beheersing te krijgen van de verschillende facetten van je eigen wezen.
Als je dit kan, als je tot een orde komt in jezelf, dat je weet: ‘ik kan mij gevoelsmatig beheersen, ik kan mij denkmatig beheersen en ik kan mijn doel beheersen - dat waar ik naartoe wil met mijn leven’, als je die beheersing krijgt in je eigen leven, dan weet je dat je je eigen leven aankan en bijgevolg dat je de uiterlijke wereld ook zal aankunnen en dat je zal zien dat daar een verandering in komt.
De uiterlijke wereld is vaak het gevolg van wat er in jou leeft. Als je innerlijk verandert, verander je dus de oorzaken van je eigen bestaan.
Als je in je innerlijk komt, als je met je innerlijk rekening houdt en van daaruit probeert te leven, dan verandert je leven, want ineens vallen de schema’s weg. Je hebt met een levend iets te maken”
Fragmenten uit “Morya Wijsheid 8: In het centrum van je leven staan”, uit hoofdstuk 9: 'Over vrijheid en licht'
“Als je begint met iets nieuws, dan moet je daar je aandacht volledig op focussen. Dit houdt in dat je weet waar je naartoe wil, op welke manier je vooruit wil en welk doel je hebt in je leven. Vooral het beginmoment is heel belangrijk. In wezen is ieder moment waarin je met jezelf bezig bent belangrijk, maar toch is het beginmoment cruciaal.
Als je aan iets begint, moet je het op het juiste moment aanpakken. Hoe je vooruit wil gaan, is ook van belang, maar toch is het bepalen van het beginmoment het allerbelangrijkste, want je gevoel moet goed zitten.
Dikwijls zijn mensen die aan een nieuw werk beginnen enorm gestrest en over hun toeren omdat ze denken en denken en denken. Dat is niet goed. Het is veel beter als je in een bepaalde rust verkeert, als de voorbereiding af is en in feite alles rond is. Hierin worden heel veel fouten gemaakt omdat mensen denken: ‘kijk, tegen die datum moet ik beginnen’ en daarna gaan ze eigenlijk onnauwkeurig te werk. De fout zit erin als je niet ziet en beseft hoe je van start gaat en hoe je vooruit wil. Het kan zo maanden duren vooraleer je opnieuw een zelfde punt van concentratie bereikt hebt en begint te beseffen wat je eigenlijk aan het doen bent. Het kan zijn dat je dan ontdekt dat je een verkeerde start genomen hebt, en dat je daardoor al een bepaalde lijn van energie getrokken hebt, want zo is het in feite. Je begint en gaat door met een bepaalde energie waardoor er een bepaalde actie en een bepaalde vooruitgang tot stand komt die in een bepaalde richting gaat. Pas later stel je vast dat het niet goed was of nietsbetekenend.
Wanneer je de juiste manier van starten hebt en bijgevolg met iets nieuws begint op de juiste manier, dan ben je ontspannen en weet je min of meer zeker op welke manier je vooruit wil gaan en wat je doel is. Als je dit kan zien op een rustige manier, dan doe je de juiste dingen, stel je de juiste handelingen en ontmoet je de juiste mensen, want dat is belangrijk. Zorg er ook voor dat je in het begin niets forceert.”
“Kijk niet naar de resultaten” “(...) je niet enkel uit moet zijn op het behalen van resultaten. Kijk liever naar de dingen die van jou zijn in dat werk. Vraag je af hoe jijzelf het ervan afbrengt. Beoordeel jezelf: ‘ben ik op de juiste manier bezig?’ Kijk dus naar jezelf in dat nieuwe werk. Daar is wel wat tijd voor nodig”
“Je wordt gedragen in de verandering”
“Het is een heel goed streven om met je leven naar een innerlijkheid te evolueren, naar een werkelijk contact met je ziel. Dit is heel erg belangrijk want als je met de ziel leeft, dan leef je in de vreugde. Zo’n leven is aangenaam op aarde. Het is de kwaliteit van je leven zelf.
Die verbintenis met de ziel, met het diepste van jezelf, maakt dat je op de juiste manier functioneert. Dan kom je met de juiste mensen samen en word je daarin ook op de juiste manier geleid. En dit is heel belangrijk, dat je dus de leiding in je leven gewaarwordt en kan voelen dat er inderdaad een bescherming rond je is. Dit is het grote wat je kan ontdekken, elk op zijn eigen manier, dat er een werkelijke leiding is; je staat en je bent niet alleen in het leven. Denk dus niet dat je achtergelaten bent, verweesd en alleen en dat niemand jou ziet of begrijpt.
Ook al is er geen enkele mens te bespeuren, weet dat er toch een leiding is voor je. Het is belangrijk dat je dit werkelijk kan ervaren, wat het geval is op momenten waarin je het besef krijgt: ‘hé, heel eigenaardig, maar nu begin ik te zien dat dit zonder een leiding niet tot stand zou kunnen komen in mijn leven.’
Je kan dus het gevoel hebben dat er in het leven inderdaad iets groters aan het werk is dan dat wat je met je verstand waarneemt. Het is het bewustzijn dat moet groeien tot op het niveau waarop je werkelijk gaat beseffen dat er zoveel meer is dan je op het eerste zicht kan zien en ervaren.
Dat ervaren is zeer reëel, want op dat moment heb je intuïtief begrip van de dingen. Je begint de verbanden te zien tussen het een en het ander. Je begint te zien dat het geen toeval is dat bepaalde mensen in jouw leven hun rol gaan spelen en daarna misschien weer verdwijnen. Je begint te zien dat er iets is wat heel ruim is, iets wat breder en mooier is dan je denkt. Wanneer je daar besef van krijgt, zal je in de meest eenvoudige dingen van het leven tekens zien. Dan krijgt de werkelijkheid ineens een symboolkracht, een hele diepe betekenis en dan kan je daar ook begrip van krijgen. Je dromen zullen veranderen.”
“Wanneer je dus met je leven naar de diepte gaat, zal je plots gewaarworden dat er een kracht is die jou leidt. Dan zal je ineens de symboolwaarde van de dingen ervaren en tot het besef komen dat er zoveel meer is in het leven dan alleen maar de platte, nuchtere werkelijkheid rond je, die je met je denken en je voelen kan zien en ervaren.
Ineens krijgt alles een kleur en een diepte die nieuw en schitterend is en een ander verband in zich draagt. Want je zal merken dat je met bepaalde mensen die je voor het eerst ontmoet toch meteen een heel diep contact hebt. Dat kan heel aangenaam en schitterend zijn.
Daarnaast kan het ook gebeuren dat je ineens een afstand voelt ten opzichte van mensen waar je dagelijks mee omgaat. Zelfs dit kan schitterend zijn, omdat je je ineens van die afstand bewust wordt. Die afstand is er namelijk altijd al geweest maar vroeger heb je hem simpelweg niet opgemerkt. Al deze dingen worden steeds duidelijker.”
“Ook zal je ineens veranderingen aanbrengen in je leven, dat je naar andere boeken grijpt, of naar bepaalde mensen gaat en naar andere niet meer. Dat mag altijd, dat mag allemaal.
Je hoeft je nooit krampachtig vast te houden aan een bepaald begrip, een bepaalde structuur of een bepaald boek. Nee, je kan altijd wisselen.
De bedoeling is dat je een zoekend mens wordt, maar dan wel één met een open visie, zo open mogelijk, zo eerlijk mogelijk. Ga nooit fanatiek te werk, maar weet dat je je breed moet kunnen oriënteren en vooral moet zoeken naar het beste en het mooiste wat er te vinden is. Zoek naar de kwaliteit van het leven, want als je daarmee bezig bent, zal het leven inderdaad aangenamer worden. Als je rekening houdt met kwaliteit, dat wil zeggen de zielekwaliteit, dan kan je veel meer bereiken dan je gewoon bent.
Want als je op het vlak van de ziel komt, zal je bepaalde dingen werkelijk niet meer kunnen verdragen. Je zal zeggen: “Hé, dat vind ik niet meer mooi, dat vind ik niet langer goed.” Je zal bijgevolg andere dingen doen en voor andere dingen kiezen. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat je je garderobe verandert. Dit is misschien grappig, maar het zou wel eens goed kunnen dat je smaak verandert en dat je andere kleren koopt. Je gaat je dus ook in de meest materiële zaken anders oriënteren.
Zo zal je zien dat je inderdaad verandert, en dit op alle niveaus. Word opmerkzaam op alles wat verandert: de smaken, de geuren, de kleuren, de vormen ... het heeft allemaal te maken met de ziel, want de ziel treedt nu op als degene die leiding geeft.
Je zal voelen dat je getrokken wordt naar bepaalde dingen, naar bepaalde boeken, naar bepaalde strekkingen, bepaalde mensen en dat andere mensen of zaken je tegenstaan. Er komt dus een veel duidelijker onderscheid, je weet beter wat je wil: ‘dat wel, dat niet.’ Dat is zo belangrijk, dat je het onderscheid leert te maken in met wie je wil omgaan en met wie niet.
Gedurende deze fase moet je geduld hebben met jezelf want je kan natuurlijk niet zomaar alles in je leven veranderen. Als je scherper gaat kijken naar de werkelijkheid en de mensen rond je, moet je in de eerste plaats veel geduld opbrengen. Niet veroordelen, niet oordelen door te zeggen van: “Dat absoluut niet.” Nee, je mag kiezen, dat wel, je mag voorzichtig kiezen, en open vanuit jezelf, maar je moet de anderen om je heen niet allemaal buiten je leven willen zetten.
Integendeel, je zal ze opnieuw kunnen bekijken, vanuit een ander standpunt. En dan zal je zien dat mensen die jij niet sympathiek vindt en die niet in jouw leven passen, toch een functie hebben ook in jouw leven en dat ze er mogen zijn. Dan erken je hun waarde en kan je ook van hen houden. Maar je moet ze niet in je leven sluiten, je moet niet denken van: ‘ze horen bij mij.’ Nee, dan kan je ze losser benaderen, kan je ze vrijer laten en dan gun je ze ook hun vrijheid. En hoewel ze misschien radicaal tegen jou gekant zijn, heb je daar niets op tegen en gun je ze dat zelfs, want je beseft dat iedereen het recht heeft om zijn eigen ideeën te hebben en uit te drukken.
Als je in de ziel komt, dan kom je in de vrijheid, dan weet je en besef je meer want je blik is ruimer. Je krijgt stilaan begrip zowel van het verleden, soms zelfs van het verre verleden, als van een deeltje van de toekomst, en soms ook van de verre toekomst. Je ervaart dus een ruimer perspectief in je leven. Daardoor kan je betere keuzes maken en duidelijker zien wat er bij je past en wat niet. Op deze manier word je geleid.
Er komt dus een intuïtieve leiding die ook een juiste leiding is, want het Goddelijke begint te functioneren in je leven. Dan heb je zelfs bij de kleinste dingen het gevoel dat ze ofwel juist ofwel verkeerd zijn. En daarin zit het aangename: het wordt een spel.
Ineens zie je dat het hele leven een spel wordt, en dat bepaalde keuzes eigenlijk niet zo belangrijk zijn. Je kan ze wel maken, maar je kan ook heel veel dingen loslaten. Dit is het mooie ervan: je beseft ineens dat je fotoboek verouderd is, en je laat het los en zegt: “Nee, dat niet meer, ik ken het van buiten en ik hoef me daar niet meer mee bezig te houden.”
Het album van het leven zijn de dingen en de plaatjes die je verzameld hebt, de gedachten waarvan je dacht dat ze interessant waren, breed en ruim ... en ineens zie je een ander perspectief, nog ruimer, nog breder.
Op die manier kan je het oude gemakkelijker laten gaan omdat je weet: ‘ik krijg een vreugde in de plaats, die groot en stevig en sterk is.’ Dan begrijp je waarom je niet langer de nood voelt om je zo te hechten aan bepaalde zaken. Ineens is er zoveel ruimte in jezelf, ruimte om op te nemen en te laten gaan. Want nu weet je. Je weet dat je altijd geleid zal worden, wat de situatie ook is. Je vertrouwt erop dat je altijd met mensen samen zal kunnen zijn die jou begrijpen, die een eindje met je meegaan en die een heel goed contact met jou kunnen hebben, zodanig dat je van daaruit kan leven.”
“Dan kan daar zoveel uitwisseling en vertrouwen uit voortkomen dat je ineens de kans krijgt om te functioneren op je eigen manier, wie je ook bent of hoe je er ook bijloopt. Het doet werkelijk goed om je eigen ideeën te kunnen uitdrukken en te weten dat dit mag. Want je staat dan in je vrijheid, en naarmate je in je vrijheid staat, komen de anderen - zowel je ouders en grootouders, je kinderen en kleinkinderen als de mensen rond je - automatisch ook in die vrijheid.
Dit kan misschien een lange weg zijn en bij de ander zal het misschien trager gaan dan bij jou, maar in hun vrijheid komen ze, onvermijdelijk, omdat er een punt van licht is in hun omgeving. Jij bent namelijk een punt van licht geworden dat vecht voor zijn vrijheid, en uit dat gevecht dat je levert voor je vrijheid, ontstaat automatisch de vrijheid van anderen. Dit is een heel reëel feit, het is geen fantasie. Het is iets wat heel belangrijk is.
Mediteer hier even een paar minuutjes over”
uit “Morya Kracht 5: Trouw aan jezelf”, uit hoofdstuk 9: 'Tot harmonie komen'
“Het Rijk van God is eigenlijk een plaats in jezelf, die je kan betreden op een bepaald moment omdat het je toegestaan wordt jezelf te zijn, en dit brengt een grote vreugde in jouw leven.
Jezelf zijn, de vrijheid beleven om jezelf te zijn, is een fantastisch iets, maar daarvoor moet je ook proberen rustig te staan tegenover jezelf en tegenover anderen. Als je dit leert, welt de vreugde op in jouw leven, kom je steeds in nieuwe dingen, in nieuwe vormen, en creëer je de vormen, je schept ze en je laat ze terug van je weggaan. Je komt telkens in nieuwe vormen waar je gaat zoeken naar een steeds diepere en grotere werkelijkheid in jezelf, en daardoor heb je ook steeds meer aansluiting bij steeds meer mensen die op dezelfde manier diep in zichzelf kunnen kijken.
Het is met andere woorden belangrijk dat je een bepaald niveau van leven aanhoudt. Dat je je niet laat meesleuren, wegbrengen, afgeleid worden in de dingen van iedere dag die oppervlakkig zijn. Maar dat je gaat zoeken in jezelf naar dat wat eeuwig is en wat van een zeer grote waarde is.
En of je dat nu kan uitdrukken in een woord, in een gezegde, met een tekening, met een lied, een melodie of een klank, of je dat nu doet vanuit het geluk dat er in je is met een gebaar, met een dans of wat dan ook, welke vorm je ook geeft aan dat eeuwige in jezelf, het zal altijd aansluiten op wat mensen ook zoeken in hun eigen leven. Er zijn kunstenaars die het diepste van henzelf prijsgeven om anderen als het ware op te wekken om ook op dat niveau te gaan leven. Dit zijn werkelijk levenskunstenaars en van daaruit kunnen mensen ook diep geraakt zijn over het leven.
Het is goed dat je af en toe eens stilstaat bij de mooie dingen van iedere dag. Zonder haast, tijdloos, zonder te denken dat jouw leven kort is. Nee, het ligt in de handen van God, jouw leven ligt in de handen van God. Maar, en dat mag je niet vergeten, ook de levens van anderen liggen in de handen van God.
En je kan het zover brengen dat jij die weg gaat naar God, dat je die weg durft te gaan naar God, dat je in die eeuwige waarden komt, stap voor stap, voetje voor voetje, met de ervaring die je daarin kan hebben. En het is belangrijk dat je je eigen ervaring uitbreidt. Dat je dus durft eerlijk te zijn met jezelf, durft liefdevol te zijn vanuit jezelf, dat je weet wat het is, diep vanuit jezelf. In dat geval krijg je hoe dan ook aansluiting bij sommige mensen. Maar harmonie… het kan dikwijls lang duren voordat er een stukje harmonie is. Want dat veronderstelt dat ook die ander een stukje van de weg gaat naar waarheid, naar vrede, naar vrijheid.
Er zijn zaken die zo mooi kunnen zijn in het leven. En daarom kan het gemis daarvan ook zo schrijnend lijken te zijn. Als je die diepe waarde beseft in jezelf, dat grote geluk dat er kan zijn, en als je dat dan mist bij die en die omwille van omstandigheden, omwille van scherpe woorden, omwille van onderdrukking, van onvrede of wat er allemaal niet goed kan zijn en fout kan lopen in deze wereld, mag je toch niet in ontgoochelingen komen over de aarde en over de mensheid, over de mens.
Want je moet weten: de mens is goed, je medemens is goed. Als je dit kan leren zien, stukje bij beetje, zal je ook zien dat je in een groter vertrouwen tegenover jezelf komt te leven.
Het gaat er niet om dat je de ander afbreekt, ook niet wat fout is in de ander. Probeer eroverheen te kijken en te zoeken naar de diepte van het leven in de ander. Dan vind je raakpunten in jezelf en in de ander om een klein stukje vrede, een klein stukje harmonie te bereiken. Het is niet altijd mogelijk, helaas.
Maar zelfs als het niet mogelijk is - veronderstel dat je die weg van harmonie, van vrede niet vindt met een bepaald iemand - dan kan je daar toch een stukje energie binnenbrengen die getuigt van vrede, van liefde, van objectiviteit, van eerlijkheid door eerlijk te bidden voor die ander, door te vragen aan God, aan de Goddelijke Vader, de Goddelijke Moeder of wie dan ook in het Goddelijke om jou te zegenen op weg naar vrede, jou te zegenen op weg naar harmonie, jou te zegenen op weg naar geluk en ook de ander daarin te zegenen op weg naar zijn of haar vrede, haar geluk, haar diepere herkenning van zichzelf.
Het is niet nodig te wachten tot een ultiem moment. Ieder moment, iedere seconde kan van een eeuwige betekenis zijn, kan van een grote betekenis zijn. Daarom is het belangrijk dat jij durft te leven als een licht, als een vonkje van God, als een licht dat uit God komt.
Daarom is het belangrijk dat je je intuïtie toelaat in jouw leven. Dat je niet bang bent voor alles en nog wat: dat je je misschien zou verspreken, dat je niet de juiste dingen zou aangeven, dat je niet de juiste dingen zou kunnen zeggen, dat je wel eens het verkeerde inzicht zou hebben in een bepaald iets of een bepaald iemand. Daar hoef je niet bang voor te zijn.
Weet dat je op de eerste plaats moet proberen om de werkelijkheid van deze aarde, van jezelf, van de medemens te aanvaarden. Het is niet dat je iets moet proberen te bereiken, de ander moet willen ompolen, de ander duidelijk moet willen maken wat hij of zij moet doen. Nee, laat gaan. Kijk in je eigen leven naar de diepere waarheid, naar de diepere waarde en leef van daaruit. Neem het kleine vonkje licht dat in jezelf is vast, en blaas het aan tot een groter vuur, of vraag aan God dat Hij het groter zou maken, zodat je weet wat het is, dat je daar ook min of meer bestendig mee in contact leeft. Dat je weet wat het is, ondanks de tegenspoed en het verdriet die je ziet bij anderen, om in je eigen leven toch dat stukje geluk te bewaren waar je voor gevochten hebt en wat je stilaan hebt leren zien omdat je weet dat het leven groot is en omdat het in je eigen hart verankerd is.
De grote kracht in je eigen leven is een oneindigheid, is iets wat je altijd zal bijblijven, iets wat jou altijd zal voeden, iets wat je altijd in contact zal brengen met datgene wat levendig, werkelijk en groot is, iets wat boeiend is en wat eigenlijk een wonder is op zichzelf. Het wonder ligt in je eigen hart, in de boodschap die je meebrengt naar deze aarde. Het hoeven geen grote woorden te zijn, één enkel woord is voldoende, maar het moet een woord van liefde zijn, van eerlijkheid. Als je van daaruit leeft, raak je mensen. Je hoeft dit ook niet altijd met woorden te doen, je kan heel veel vormen gebruiken daarvoor, maar wat je ook doet, het zou moeten getuigen van die stille kracht die er in jou is.
Daarom is het belangrijk dat je af en toe in die stilte gaat, bewust in die stilte treedt. Niet om jezelf overhoop te gooien, maar om te kijken in alle richtingen, zonder er iets aan te doen, gewoon proberen alert te zijn, open te zijn en eerlijk te zijn.
Die houding, die levenshouding is belangrijk, want daardoor leer je te houden van het leven zoals het is, en leer je ook te geven aan het leven wat jij hebt ontvangen van het leven. Er moet een soort stroom op gang komen tussen de mensen, een soort energiestroom.
Weet dat God liefde is en dat Hij Zijn liefde stuurt naar jou, naar de mens. Althans, naar die mens die er ontvankelijk voor is, want de ander neemt het niet op. Probeer de liefde te ontvangen van God, probeer ze op te nemen, op te vangen in jouw hart, in jouw leven. Probeer vanuit die kracht te leven, dan sluit jouw leven aan bij het leven van God, dan leer je God kennen. En diep in jezelf leer je dan de juiste kracht te gebruiken en leer je met de juiste kracht vooruit te gaan.”
uit “Morya Kracht 5: Trouw aan jezelf”, uit hoofdstuk 7: 'De grenzen van het 'ik' vervagen'
“De diepte van jouw leven kan je raken bijna op gelijk welk moment. Als je het beseft dat je leeft, dan is dat op zich een grote genade.
Tot het besef komen dat er menselijk leven is in jouw hart, dat er niet alleen menselijk leven is in jouw hart, maar dat er ook goddelijk leven is in jouw hart, dat er een zielenkracht is in jouw bestaan - die momenten waar je die vreugde bereikt, zijn zo zuiver en zo eerlijk dat je van daaruit ook stappen kan beginnen te zetten naar de anderen toe.
Je kan daarin aarzelen, omdat je voor jezelf misschien niet weet: wat is goed en wat is niet goed? Zelfs als je goede dingen beleefd hebt, kan het zijn dat je dat opnieuw in vraag stelt vanuit een andere hoek, omdat je dingen hebt geleerd in het leven en omdat je dingen hebt gezien en omdat je die dingen met je mee probeert te dragen en meedraagt. Maar als je voor de poort staat van jouw leven, van het leven, kan je die dingen die je in handen hebt gekregen niet meenemen, en dat is de moeilijkheid.
Je hebt gevochten om iets te bereiken in je leven, een diploma, geld, een huis, bezittingen, of wat dan ook, en als je voor de poort komt te staan, dan vraagt men: “Wat kom jij doen?” En je weet het niet.
Je wil alles hebben, je wil het nieuwe hebben, je wil God bereiken in jouw leven, dat weet je wel. Maar je weet niet wat je moet doen met wat je hebt bereikt. En als men jou zou vragen: “Wat zal je daarmee doen, met je vader, je moeder, je kind, de mooie dingen van jouw leven?” dan kan het zijn dat je aarzelt en dat je terug wil, en dat je denkt: ‘ja, ik moet zorgen voor mijn kind, ik moet zorgen voor die en voor die, ik moet naast die en die staan, ik moet aanwezig zijn in hun leven’, en dat je onwillekeurig wegvlucht van je eigen leven en wegvlucht van het eigen pad dat je te gaan hebt.
En toch ligt daar geen tegenstelling in want je kan iets doen voor die ander, maar dan wel op een manier dat je de stilte met je meedraagt, dat het je niet beangstigt in die zin dat je er beroerd uitkomt, dat je iets doet voor die ander en dan onmiddellijk als gevolg zou kunnen zien: ‘ja, eigenlijk bedoel ik het niet zo, ik bedoel het anders’, een kleine vorm van oneerlijkheid, een kleine vorm van onrechtvaardigheid, dat je jezelf op dit punt nog niet helemaal gevonden hebt.
Als je op een bepaald moment puur in jezelf staat, heb je een ander iemand niet nodig, maar tegelijk doe je alles voor die andere iemand, omdat je weet: ‘niet ik tel, niet mijn leven telt, maar het leven telt’, en het leven drukt zich uit door jou.
Op die momenten dat je dit reeds kan vermoeden, wordt er in jouw leven iets afgebroken dat voor jou zogezegd essentieel is, tot je het nader bekijkt en gaat zien dat er andere dingen kunnen zijn, andere waarden die veel essentiëler zijn en dat de waarheid veel groter is dan je kan denken.
De moeilijkheid van overgangen in het leven ligt daar waar je jezelf probeert te bewijzen, waar je probeert een aandacht te geven aan de ander, maar eigenlijk een aandacht geeft aan jezelf. Dit is mooi voor een stukje, maar aan de andere kant ook weer niet.
Want als je een aandacht geeft aan jezelf op een niveau dat je de ziel bereikt in jouw bestaan, het Goddelijke in je bestaan, weet je meteen dat jouw leven en het leven van de ander net hetzelfde is. Dat God aanwezig is in jouw leven, maar ook in de ander, en dat het een kwestie is van standpunt, dat je kan kijken naar het leven van de ander vanuit het standpunt van de ander, maar ook vanuit het standpunt van jezelf. En dat je kan weten dat er zelfs een verwisseling kan zijn tussen jou en de ander. Omdat je eerlijk bent met jezelf, kan je dit zien, kan je dit leren zien. De ander is jouw broer, is jouw zus. Jij kan de ander begrijpen van binnenuit.
Wie er ook naast je is, weet dat die man, die vrouw, dat kind, die iemand een weg aan het gaan is in zijn of haar leven. En weet dat je van daaruit ook een steun kan ondervinden voor je eigen leven. En in die zin is het leven verwisselbaar; wat de ander ontdekt, diep in zichzelf ontdekt, is en kan ook in jouw leven komen. Er is een soort communie tussen jou en de ander, een soort zich één voelen, een soort rechtvaardigheidsbeginsel dat, wat God doet voor de ander, Hij ook doet voor jou, een soort communicatie die diep in jou plaatsgrijpt, een soort vereniging, een soort verandering in jouw leven, zodat je de ander van binnenuit begrijpt.
Je behoort tot een groep, je behoort tot een mensheid, je behoort tot een groter geheel, waar er voor ieder afzonderlijk mens, voor ieder individu, voor iedere persoon een grote aandacht is om het beste te maken van die persoon, om het beste te maken van alles wat er in hem of in haar is.
Weet dat er een grote zorg is voor jouw leven opdat je in het beste komt van je eigen bestaan, en van daaruit zou je vragen kunnen stellen van: ‘wat moet ik doen? Moet ik vooruit, moet ik verder of moet ik wachten, moet ik wachten op de ander, moet ik wachten op mezelf, hoe kan ik het spelen? Of moet ik mij juist inzetten om dingen te bereiken, en wat kan ik bereiken? Is er wel iets te bereiken?’ Je kan je heel veel vragen stellen die aanvankelijk verwarrend kunnen lijken, tot je in de ervaring komt van de vereenvoudiging van jouw leven, van de schoonheid van het bestaan dat naar je toe gebracht wordt. Want het is niet jij die de dingen zal regelen, het is God die het regelt voor jou.
Als je open komt voor God, in de ontvankelijkheid staat voor God, verlies je inderdaad de dingen die niet essentieel zijn, maar je wint ze terug op een totaal andere manier, omdat je weet: ‘het leven is aanwezig, en in dat grotere leven kan ik mijzelf zijn en tegelijk mijzelf verliezen, dat wil zeggen: het komt er niet meer op aan wat er exact aan mij gegeven wordt en wat aan de ander, want ik weet dat het goed zal zijn en dat het goed is.’”
