Augustus 2016

Liefste eNieuws lezer(es), 

Alle grote meesters, Meester Morya incluis, dragen de boodschap uit dat het belangrijk is om in het nu te leven. Het verleden is voorbij, en wat de toekomst brengt, dat weet je nooit zeker. En dat nu, dat vind ik nu juist het moeilijkste. Neem nu het verleden, het verleden trekt mij achteruit in een verkleurde vervagende herinnering, goed of slecht, en bepaalt dan de gevoelens van een soort halfslachtig heden waar ik nu juist voet aan wal probeer te zetten. Omdat ik zoals veel mensen een ‘doener’ ben die eerlijk vooruit wil, wil ik iets met mijn verleden ‘doen’ telkens als ik mij uit het heden voel wegglijden. Opdracht: herinner je een wonder dat ooit in je leven heeft plaats gehad. Denk even na en vind nog een klein mirakel, een gelukkig toeval, een gebeurtenis dus met een wondere uitkomst. Maak je eigen wonder-boek, op papier of in je hoofd, zoek de schoonheid in de kleine dingen die licht in je leven hebben gebracht. Ontmoetingen, troost, een regenboog op een speciaal moment… Het geheugen werkt soms met sprongen, heel vroeger: een kind dat van de trap valt in een doos kranten en zachte doeken die je daar net hebt neergezet. Een verlaten poes in een doodlopende lege straat die een metgezel zal worden voor 10 jaar van je leven. Of gisteren nog: ik loop verloren in een bos met een paar kinderen en er komt een man zwaaiend met een tak. In twee woorden toont hij ons de juiste weg. Of telkens je stiekem naar de digitale klok gluurt en een getal als 22, 33 of je eigen geluksgetal treft, dan weet je: ik zit goed in het netwerk van alle draadjes van het leven. 

Het heden is niet verweesd tussen verleden en toekomst, in het heden zit de kracht van het innerlijke leven die de volle ruimte krijgt, in schoonheid en genade, in kleine en grote toevalligheden. e-Groetjes van Lydia

Meditatie voor de volle maan van 18 augustus 2016

Beluister dit fragment:

Meester Morya, 

Innerlijk zal het zijn dat meer en meer vreugde komt in jouw leven als je inderdaad in staat bent je over te geven aan die goddelijke kracht die in jou aanwezig is en daar moet je nooit of nooit of nooit aan twijfelen. 

Zeg af en toe tegen jezelf: ‘ik kan alles aan.’ En ook als het moeilijk is, weet: ‘ik weet de weg om te vragen, te vragen om hulp, te vragen om tot wijsheid te komen, te vragen om licht.’ En innerlijk zal het zijn dat je steeds bewuster wordt van de weg die voor jou belangrijk is. Dat je weet: ‘ik heb dat niet geleerd van die of van die of van die, het is mijn weg.’ Het is absoluut niet een weg van eenzaamheid, maar van eenheid. Het is een weg van vertrouwen en het is een weg van geduld, maar ook van diepe schoonheid en van mogelijkheden die zich meer en meer en meer zullen realiseren ook in jouw eigenste leven. Je moet nooit bang zijn dat je dingen niet zou kunnen begrijpen ooit. Je moet niet denken: ‘ja, dat is misschien voor anderen, maar niet voor mij’, neen. Jouw leven is belangrijk en het zal zijn dat je op goede en zeer goede dingen uitkomt. Wees niet onrustig of ongelukkig. 

Als je luistert, later, naar deze teksten moet je tijd nemen. Gewoon een klein stukje tot je laten doordringen en dan je afvragen: ‘wat doe ik daarmee vandaag, niet morgen? Maar wat doe ik nu met dit wat ik heb gehoord, wat ik mezelf heb laten horen? En kan ik het aan inderdaad om nu iets goeds te doen? Om te begrijpen dat het in het leven is, in het leven zelf dat ik God kan proeven, dat ik mezelf kan zijn, dat ik in die diepe vreugde kan staan?’ Het leven zelf zal het je leren. Maar innerlijk moet je soms die keuze maken, dat gevoel van: ‘ik kan dat, ik wil dat.’ En dan laat je maar gebeuren wat gebeurt. 

Het is goed om af en toe in de stilte te komen en te proberen je gedachten te beheersen, niet mee te gaan met de golven van je denken, maar te weten dat je vrede kan hebben in die oceaan van liefde, van God. Dat je jezelf kan zijn op een manier dat je weet: ‘mijn leven wordt voller, ik word dieper, ik word gelukkiger.’ Weet dat jullie goede mensen zijn. Ik zal het blijven zeggen en Ik zal het zeggen tot je het voor jezelf begrijpt. Innerlijk weet je dat je je eigen weg mag gaan. Je moet niet worden als je buurvrouw, als je buurman, als je kind, als je vader, je moeder. Je mag jezelf zijn. Het is belangrijk dat je jezelf bent en dat je jezelf herkent in de dingen. Je kan, en dat is Mijn laatste woord, je kan alles aan.