De bezinningstekst van deze maand komt uit het nieuwste boek. Het gaat over het aanpakken van een geniepig probleem, namelijk strijd voeren met de omstandigheden, iets wat het leven danig kan verpesten. Meester Morya geeft hier een eenvoudige fijne manier om tot rust te komen, ik kan er niets aan toevoegen. Probeer het uit.
Ik wil je over een alledaags iets vertellen, over mijn pogingen om orde te scheppen in de chaos van het huis, met de leuze: ‘weggooien en opbergen’ ofwel: ‘minder is meer.’ Sinds een jaar ben ik in de ban van een Japanse opruim-guru met het uiterlijk van een gracieuze elf. Stilaan begint het mij te dagen waar ze het over heeft. Door gewoon en nuchter mezelf de vraag te stellen bij elk ding: “Wil ik dit houden, word ik hier blij van of wil ik ervan af?” heb ik voornamelijk ontdekkingen gedaan vanbinnen in mezelf. In het begin wou ik vooral de boot afhouden: ‘nee nee, ik doe die opkuis wel even in een paar dagen, of weken, of maanden, het komt allemaal wel goed.’ Uiteindelijk ben ik door het spelletje eerlijk te spelen, in mezelf beland. Er kwamen flarden van een Morya boodschap naar boven die ik vergeten was: ‘wat vind jij belangrijk en wat niet?’ Ik moest mijn hart wel aanspreken en naar mijzelf kijken, best heftig. Door de worsteling met al die spullen van een heel leven heb ik ontdekt, herontdekt wat ik belangrijk vind en wat niet. En wil ik dit inzicht behouden? Maakt het mij blij? En wil ik daar even bij stil blijven staan, als het ware tussen verleden en toekomst? Ja, ik word er blij van! e-Groetjes van Lydia
Meester Morya,
"Het is goed dat je rustig bent in het leven, dat je je niet druk maakt of angstig bent of bevreesd of een zekere ontevredenheid kent.
Daar waar je het gevoel hebt een bepaalde strijd te voeren met de omstandigheden om je heen, moet je op de eerste plaats proberen die rust te creëren in jouw leven zodanig dat je het kan zien. Niet onmiddellijk denken van: ‘ja, ik weet dat er bepaalde dingen zijn die niet goed zijn’, en daarmee houdt het dan op. Neen, je moet tot inzicht kunnen komen in: ‘hoe krijg ik een openheid? Hoe maak ik het tot iets wat belangrijk is in mijn leven?’
(...)
Als je je gedachten kan richten, kan leren richten, kan je ze gebruiken als een zaklamp, als een licht dat schijnt op een bepaald probleem. Veronderstel dat je in verwarringen komt rond wat andere mensen zeggen, dan kan je leren om niet verward te zijn, maar om eerder je aandacht te geven aan dat kleine probleem: ‘wat hebben ze gezegd en wat heb ik geantwoord?’ Als je daarover kan nadenken, zonder over alles te moeten nadenken maar alleen over dit stukje, dan richt je daar je innerlijke licht op, dan licht je daar als het ware dit vertrouwen op van: ‘ik zal wel een uitweg vinden uit dit kleine probleem, ik zal wel weten wat ik de volgende keer moet zeggen wat goed is om te zeggen. Niet wat de ander verwacht van mij dat ik zeg, dat niet, maar eerder: wat is goed dat ik in die omstandigheden zeg? Waardoor kom ik in mijn eigen vreugde? Als ik iets zeg, dat ik dan achteraf blij kan zijn dat ik dit heb gezegd.’
Dat kan een moeilijk stukje zijn, een moeilijk stukje leven, waardoor je naderhand dat gevoel krijgt dat je inderdaad rustig geworden bent en dat ook je gedachten rustig werden, precies daardoor."
Meester Morya
© Mayil.com, Geert Crevits - Bron:
“Morya Kracht 6: Thuis in je eigen leven”
uit hoofdstuk 9 "Een evenwicht tussen jezelf en de ander"