Kilka lat temu razem z grupą kilku osób zbieraliśmy się aby medytować i zastanawiać nad problemami osobistymi. Bardzo spontanicznie wspomniałam o książkach Mistrza Morya, ale większość osób z naszej niewielkiej grupy stwierdziła, że są one zdecydowanie za trudne. Moja pierwsza reakcja była następująca: „Ale dlaczego? Przecież to jest po flamandzku”. Jednak wszyscy upierali się przy swoim zdaniu i każdy dla przykładu podawał fragment takiej czy innej książki, którą kiedyś otworzył i uznał: „Nie, to nie dla mnie!”.
Wybrałam książkę Mens en maatschappij (Człowiek i społeczeństwo), o której jedna z osób właśnie wspomniała i otworzyłam ją na przypadkowej stronie, na rozdziale 11: „Uwalnianie się od poczucia winy”. Mniej więcej trzy osoby przeczytały przypadkowo wybrany fragment. I faktycznie, prawie każdy mógł zgodzić się z treścią i opowiedzieć o jakimś związanym z nią zderzeniu lub podobnym doświadczeniu albo skomentować ją w interesujący sposób. Wszyscy uświadomili sobie, że żyją z poczuciem winy i być może będą musieli nieco przysiąść nad książką, ale ogólnie takie podejście do jakiegoś aspektu ich życia jest przyjemne.
Wspominam to z czułością. Właśnie dlatego chciałam wybrać trzy akapity ze wspomnianej książki jako tekst na medytację. Ale taki wybór wcale nie był oczywisty i łatwy, cały wieczór poświęciłam na wertując ten rozdział wte i wewte, a każdy akapit stawał się całym światem doświadczeń, olśnień i postanowień, aby od teraz patrzeć w inny sposób; stanęło mi przed oczami całe życie.
Ten rozdział to w rzeczywistości książka sama w sobie. W końcu wybrałam jeden fragment, który stanowi mniej więcej 10 procent spośród ponad 5 000 słów zawartych w rozdziale 11.
e-Pozdrowienia od Lydii
Mistrz Morya
"Odważ się iść powoli, iść naprzód razem z ludźmi, w łączności z ludźmi, współpracując z ludźmi. Wówczas nie będziesz się czuł lepszy niż inni, ale też nie gorszy, będziesz wiedział: “To jest trudne, w każdym przypadku”.
Życie na tej ziemi to bardzo skomplikowana gra energii, sił, które nieustannie musimy odkrywać. I powinieneś sobie wyobrazić, że każdy człowiek może być inny w każdej chwili. Właśnie dlatego otwartość i uczciwość są w rzeczywistości błogosławieństwem, kiedy podchodzisz do innych tak, aby poznać rzeczywistość życia. Wówczas możesz przedrzeć się przez lustro istnienia, wówczas nie patrzysz na siebie. Bowiem istnieją ludzie, którzy patrzą tylko na siebie; pozornie są zajęci innymi, ale widzą tylko siebie.
Powinieneś móc przedrzeć się przez lustro siebie, aby naprawdę dostrzec innych takimi, jacy są, a wtedy pójdziesz dalej. Oznacza to, że nagle uczysz się zgłębiać precyzję całości. Wówczas możesz dostrzec, że drugi człowiek także jest zajęty w bardzo zróżnicowany sposób. Bowiem bardzo wiele osób jest zajętych w całkowicie odpowiedni i piękny sposób, lecz inni często tego nie mogą dostrzec, gdyż żyją w swojej fantazji.
Wiele osób żyje w swoich myślach, w umyśle i niedostatecznie dostrzega innych ludzi, ponieważ patrzą na tych ludzi z zewnątrz. Powinieneś patrzyć na innych ze swego wnętrza i nauczyć się dostrzegać i rozumieć ich wnętrze. Możesz to osiągnąć tylko, kiedy będziesz traktował drugiego człowieka z życzliwością i miłością oraz kiedy będzie cisza i spokój, w których mogą odbywać się głębokie rozmowy o tym, co wewnątrz. Właśnie w taki sposób to, co znajduje się wewnątrz, może uzewnętrznić się na ziemi.
Kiedy jesteś do tego zdolny, będziesz czuł pragnienie, aby dawać z siebie coraz więcej i więcej oczekiwać od innych, a wówczas będziesz zaangażowany w bardzo głęboką wymianę i prawdziwą przyjaźń.
Powinieneś dzielić się z ludźmi wieloma rzeczami, ale nigdy w sposób, który stwarzałby poczucie zagrożenia, na przykład po to, żeby niby czegoś ich nauczyć, albo postawić ich na właściwym miejscu, albo pokazać że potrafisz coś, czego inni nie potrafią. Nie powinno to przybierać formy lekcji, chyba, że jest to lekcja dla ciebie, aby się jej nauczył i odważyć się nauczyć.
Kiedy zaczniesz uczyć się od innych ludzi, to znaczy kiedy uczyć się dostrzegać to, co jest w innych ludziach, także twoje życie zacznie się stawać coraz piękniejsze. Ponieważ cała ludzkość jako taka kryje w sobie skarb, który zbliża się do Boskości.
Za każdym razem, kiedy wchodzisz w kontakt z coraz większą liczbą ludzi w otwarty i uczciwy sposób, możesz nauczysz się dostrzegać cud Boskiego stworzenia. Będzie cię pociągać coraz więcej coraz bardziej otwartych punktów widzenia, będzie cię pociągać coraz większa uczciwość wobec siebie i wobec innych. A dzięki temu ujawni się jeszcze większa moc. Ponieważ dzięki temu będziesz stawać się coraz lepszy i inni także będą stawać się lepsi dzięki tobie, i właśnie w taki sposób społeczeństwo staje się lepsze".
Mistrz Morya
© Mayil.com, Geert Crevits
Fragment z książki "Morya Kracht 3: Mens en maatschappij" (“Człowiek i społeczeństwo”), rozdział 11
