Lipiec 2020

Kochani czytelnicy e-Wiadomości,

Nawet, kiedy życie jest ciężkie, nasze serce chętnie nas poprowadzi, ale musimy najpierw odważyć się wysłuchać tego, co mówi i odważyć się mieć wiarę w to, że potrafimy wysłuchać tego, co mówi. Najważniejszym, opisanym przez Mistrza Morya kluczem do tego, aby zyskać dostęp do głosu serca i jego wskazówek jest zanurzenie się w ciszy od czasu do czasu, i wówczas, jak czytamy w poniższym tekście przesłania, pozwolić, żeby te chwile ciszy stały się naszym wewnętrznym środowiskiem, a z kolei ta cisza uchroni nas od cierpienia, lęku, niepokoju, rozpaczy i samotności. To nie jest trudne, ale naprawdę musisz regularnie znajdować czas na to, aby zanurzyć się w miłości swojego serca i po prostu pozostawać tam w ciszy. 

e-Pozdrowienia od Marie i Lydii

Medytacja na pełnię księżyca 5 lipca 2020

Mistrz Morya,

„Ludzie, którzy chcą iść naprzód, muszą odważyć się iść powoli, a w szczególności powinni uwzględnić w swoim życiu ciszę. Ten, kto nie potrafi iść powoli oraz w ciszy, nie pozna, czym jest radość. Błogość w sercu człowieka wskazuje na głębię i powolność. Jednak największą szybkość znajduje się w Bogu, choć Jego szybkość jest najpowolniejsza. On ma największą cierpliwość, ale nie marnuje ani sekundy. 

Bez cierpliwości nie możesz osiągnąć niczego, ale to absolutnie niczego. Pozwól, aby cisza w tobie stała się nieporuszona i noś tę ciszę ze sobą we wszystkich okolicznościach. Gdziekolwiek jesteś, miej ją ze sobą,  niemal jak małego pieska pokojowego,  który jest grzeczny, łagodny przy tobie,  w twojej obecności. Jak coś,  co od czasu do czasu trzeba nakarmić,  czemu od czasu trzeba coś rzucić; ale jest to coś,  czego musisz doglądać, upewnić się, że zostaje przy tobie. Dopilnuj, aby cisza zawsze była. 

Jeśli gdzieś  jest coś,  co w ogóle jest wierne, to musi być cisza, która ci towarzyszy po to, abyś miał cierpliwość, nieskończoną cierpliwość do siebie, do innych ludzi, do wszystkiego w procesie rozwoju. Bowiem wszystko, co się rozwija, rośnie, buduje się dzięki prędkości światła Boga – lecz na tyle powoli, aby mogło stać się rzeczywistością”.