Juli 2014

In het donker van het ei verlangt het vogeltje naar de weidse hemelen. Zal het geboren worden in een weelderig bos en hoge takken aandoen? Of zal het in een minder idyllische plek met minder perspectief, een minder ideaal leven slijten? Gedragen door zijn droom en zijn verlangen zal het in ieder geval een perfect pluimenkleed voor zichzelf ontplooien. Elke boom nog in het zaadje wil groot, oud of gewoon erg mooi worden. En de bloem weet al voor ze gaat kiemen dat de zon haar nooit in de steek zal laten. De baby in de warme buik, verweven met de energie van Moeder Aarde, groeit en streeft naar perfectie.

Liefste e-nieuwslezer(es), voel je gezegend met wat je hebt en ga plechtig deze Nieuwe Tijd in. Je ziel droomt van verbondenheid met anderen over de hele wereld, je ziel verlangt naar het licht van de Aarde en het licht van de Meesters. Hou de droom vast van je mooie ziel en zet haar verlangen boven aan je verlanglijstje. De rest komt vanzelf. Zomerse e-groetjes van Lydia

Meditatie voor de volle maan van 12 juli 2014

Meester Morya, 

"Heel veel in jouw leven is heel diep aanwezig, is heel mooi en het kan je raken in de gewone dingen van iedere dag, waar je blij mee kan zijn en wat jou als het ware gegeven wordt om te beleven. Je kan het Goddelijke in je leven van iedere dag beleven op een eenvoudige manier, door te denken aan God en door te denken aan het Grotere dat met jou bezig is.

Daarvoor hoef je geen grote dingen te doen. Daarvoor hoef je niet alles op alles te zetten om bepaalde resultaten te bereiken, of te rennen van het een naar het ander, dit wordt niet van jou gevraagd. Maar het is wel nodig om heel alert te zijn, heel open naar wat gebeurt, om te zien wat je kan veranderen, wat je kan verbeteren op jouw manier.

(...)

Er is een innerlijke kracht die mensen samenbrengt. Wanneer je samen bent met anderen, in een spirituele groep bijvoorbeeld, weet dat het nooit toevallig is. Je zou kunnen denken: ‘ja, maar ik heb dat beslist, ik heb het gehoord van die of die en ik ben erop af gegaan en ik heb gezien wat het is.’ Maar eigenlijk is er een weten, is er ‘Iemand’ die jou kent en die je het impuls geeft, die van binnenuit in jouw hart spreekt van: “Doe, ga, het is goed.” En als je dat goede volgt, weet je dat je inderdaad in goede dingen komt, dat je bij goede mensen komt, dat je dingen meemaakt die mooi zijn, ideaal misschien in zekere zin. 

Aan de andere kant is het zo dat je niet met grote idealen moet leven, je kan de gewone dingen van het leven voor nemen op de hele grote idealen. Want een groot ideaal kan alleen maar realiteit worden door de dingen van iedere dag. Probeer je te concentreren op wat voor je ligt, op de mens die bij je is. Probeer je daarin te ontspannen en te weten: ‘het is goed dat die mens bij mij is’, wie hij of zij ook is. Probeer hem of haar niet te veranderen, maar weet: in die mens is iets goddelijks. Zoek daarnaar, vanuit de kern van jouw wezen, vanuit de liefde van je hart. Speur, zoek naar het Goddelijke in de ander, en als je het vindt, kan je dat vooruithelpen, kan je dat stimuleren door te zeggen: “Het is goed wat je doet. Wat mooi dat je daaraan hebt gedacht. Het is fijn dat je op die manier bezig bent.”  

Dan weet je dat je die stroom toelaat in jouw leven en dat je die stroom versterkt in de levens van anderen. Wij mensen zijn geen concurrenten van elkaar op dit niveau. We zijn broers en zussen, we behoren tot hetzelfde Wezen, tot die ene God. In de kern van ons wezen kunnen we elkaar de hand geven, kunnen we elkaar begrijpen op een diepe manier, kunnen we elkaar het leven minder lastig maken, door elkaar te aanvaarden zoals we zijn. 

De moeilijkheid in dit leven is dat we in een soort schoolsituatie zitten: ‘wat wordt er mij gegeven wat ik te leren heb op deze aarde, wat is de school die ik doormaak, welke lessen moet ik leren?’ Dit is niet eenvoudig. Je kan het meestal niet zelf bepalen. Ook op school is de leerling niet diegene die zegt: “Dit en dat moet ik leren.” Het is de leerkracht die toont: “Dit is de les voor vandaag, en kijk daar eens naar, en misschien heb je dit en dat niet goed begrepen, bekijk het nog eens”, zodat je kan leren. 

Op die manier kan je ook leren van het leven. Het leven is één grote school. Het kan volslagen verwarring lijken, maar in werkelijkheid is dit niet zo. In werkelijkheid kan je de grootheid van het leven zien in de kleine dingen."