Januari 2019

Liefste eNieuws lezers, 

Eind december had ik een droom waarin een reusachtige orkaan op komst was, maar samen met een groep andere mensen was ik gewaarschuwd en mocht ik in een soort restaurant binnengaan om te wachten en te schuilen. Het gebouw was er speciaal voor gebouwd, ijzersterk, in de vorm van een ronde koepel samengesteld uit ramen van dik glas, zodat we de hele horizon konden zien. De hemel was helder behalve een enorme, langzaam naderende wolkenmassa. Toen de orkaan ons eindelijk bereikte, zagen we door de ramen een felle wind opsteken, maar bij ons binnen was het nog steeds helemaal stil. Wij waren ook stil, onzeker over het natuurgeweld dat ging komen. Net buiten het raam, in het gras op een stoel, zat een man met een harmonium muziek te spelen en een devotioneel lied te zingen dat we door het glas heen niet konden horen. De hevige wind had geen vat op hem, zelfs zijn kleed bewoog niet heen of weer. Hij had onze koepel niet meer nodig, wist ik, en zeer onder de indruk begon ik zelf ook te zingen.

Toen ik wakker werd, dacht ik meteen aan het Meester Morya sieraad rond mijn nek. Een koepel! Dat is het woord dat ik al weken zocht in plaats van 'paraplu'. Het symbool bovenaan het sieraad is geen paraplu - een paraplu is veel te klein en te onstabiel, die kan gewoon wegwaaien of omklappen door de wind. Een KOEPEL, dàt is het. Een koepel van stilte, van innerlijke ruimte en van ontzaglijke bescherming. 
De website en de print-pdf werden ondertussen aangepast naar de juistere terminologie. eGroetjes van Marie

Meditatie voor de volle maan van 21 januari 2019

Meester Morya,

"Er is geen tijd te verliezen. Probeer in je eigen innerlijk te kijken wat je kan doen. Dit betekent: als je geen gedachten hebt, dan is dat goed. Dan weet je, als een gedachte naar je toe komt, dat deze gedachte komt. Probeer je bewust te worden van de stilte die je in je hebt. 

Als je een moment niets te doen hebt en op iets moet wachten, gebruik dan deze tijd om te observeren wat er in je omgeving gebeurt. Neem alles in je op, probeer een beschrijving te geven van wat je ziet en laat het dan weer los. Keer je in jezelf, laat alles los en probeer de naam van het Goddelijke te herhalen. Herinner je daarna wat er daarnet rond je was en vergelijk het met hoe je dit alles nu ziet. 

Kijk dus wat er met jezelf gebeurt wanneer je met de dingen bezig bent. Dit is een rustige manier om te leren observeren, kijken, durven leven. Ieder moment van de dag kan bijzonder zijn omdat je er dingen door kan leren kennen. Je kan kijken naar gebaren van mensen. Je kan kijken naar de manier waarop ze zich gedragen. Je kan zoveel observeren, opnemen en tot bewustzijn brengen en ook leren omgaan met jezelf daarin. Want dit is heel belangrijk: dat je in alles de rust en de vrede bewaart. Dat je je niet druk maakt als je mensen ziet die verkeerd bezig zijn of die ruzie maken of die angstvallig bezig zijn of wat dan ook. 

Je moet de wereld durven zien zoals ze is, maar je er niet druk in maken. Breng je gevoelens tot rust, terwijl je toch het hele geraas en gedaas van de wereld ziet. Probeer de rust te vinden en toch naar alles te kijken, maar laat het dan weer los. 

Weet dat je in de stilte van jezelf niet alleen bent. Dit is ook heel belangrijk. Je bent niet alleen, je bent nooit alleen en daar moet je proberen achter te komen. Je kan eenzaam zijn en toch tot een besef komen dat je niet alleen bent. Want als je een innerlijk gesprek voert met je eigen diepste innerlijk, dan zal je antwoord kunnen krijgen op je vragen en een aanwezigheid voelen in je bestaan. 

In werkelijkheid ben je nooit alleen. Het is heel belangrijk dat je dit weet. Er zijn altijd wezens rond je en met heel veel van die wezens kan je ook altijd contact maken. Maar je moet eerst proberen in jezelf te kijken. Dit betekent dat je in jezelf kan zien dat daar de stilte, de rust en de vrede komt, wat op zijn beurt eigenlijk wil zeggen dat je bezig bent ruimte te maken voor contact. Als je tot stilte en vrede komt in jezelf, dan maak je een rust, een eiland van rust, een koepel."