2020, voor veel mensen is het tijd voor een nieuw plan, nu of nooit, hoe pak ik het aan?
Wat kan ik materieel veranderen? Dat terrein is heel uitgebreid, te veel om op te noemen, dat weet iedereen.
Een voorstel: ik verander voorlopig niets aan de dingen - in de ruimste betekenis - zoals ze nu zijn en ontsnap zo aan de keuzestress van de goeie voornemens op materieel gebied.
Nu het spiritueel gebied, de grote waarden, is dit niet vaag en wazig? Kan ik iets veranderen op spiritueel gebied zodat ik er beter van wordt en de anderen ook?
Een voorstel: oude misverstanden en ergernissen laat ik gaan, om opnieuw te kijken naar wie voor mij staat en mij te laten verrassen. Dat laatste, dat verrast zijn, is altijd nieuw en past bij het nieuwe jaar en de goeie voornemens, vind ik. Mensen zijn niet meer gebonden aan wat ik over hen denk (hum een doordenkertje) en kunnen weer zichzelf zijn. En ik heb mijzelf losgemaakt van oude troep, het is een win-win toch? We schenken elkaar de vrijheid om anders te worden dan we waren (hum weer een doordenkertje), vrij en mooi. Ja, houden zo. e-groetjes van Lydia
Beluister deze meditatie (Geert Crevits, Zeebrugge, 28 januari 2011):
Meester Morya,
"De verwantschap tussen mensen is belangrijk. Wat je innerlijk voelt naar je medemensen is heel belangrijk, kan heel belangrijk zijn. Daarom is het goed om af en toe eens iemand in je hart te sluiten - iemand die je ofwel graag ziet of juist iemand waar je het moeilijk mee hebt - maar het is belangrijk dat je af en toe eens personen betrekt in je meditatie. Misschien word je wel kwaad, misschien discussieer je, misschien zeg je iets wat je normaal niet zou durven zeggen als je voor die ander staat. Gewoon: je laat toe dat die ander in jouw hart komt. Of je nodigt iemand uit om in je hart te komen. Of je omhelst iemand, een hug, om te zeggen: “Je bent welkom.” Of je geeft iemand een kus op de wang ten teken van verwelkoming. Of je groet iemand. Zoals je diep in je hart voelt dat je het kan. In die zin moet je zoeken naar een evenwicht naar de ander toe.
En dan kan je je afvragen, vanaf dat punt dat je iemand ontmoet, iemand gegroet hebt: “Wat kan ik voor jou betekenen?” En dan moet je durven luisteren in je hart naar de nood van die ander, maar je moet niets beloven. Gewoon luisteren, kijken, observeren.
Uiteraard gebruik je daar een stukje fantasie bij en het is goed dat je dit doet. Het is ook goed dat je jezelf daar niet in belemmert, dat je niet denkt: ‘ik ben te schuchter of het is te moeilijk of te lastig’, maar gewoon doen. En inderdaad, in iedere meditatie zal je een klein stukje discipline aan de dag moeten leggen, van: ik laat me niet gaan in mijn gevoelens of in mijn gedachten, maar ik observeer en ik neem mijn taak op mijn schouders.
Eén van de taken die elk mens heeft, is om een goed iemand te zijn, een goed medemens. Om niet beschaamd te zijn over jouw leven, ‘dat je het er niet goed van hebt afgebracht’, maar om juist fier te kunnen zijn van: ‘ik ben menslievend, ik ben iemand die mijn hart op de juiste plaats draagt. Ik durf op te komen voor mezelf, ik durf mezelf te zijn, ik durf te discussiëren’ - als je het bijvoorbeeld niet eens bent met de ander. Ook dat is eigenlijk een teken van respect. Als je altijd zwijgt omwille van de lieve vrede is het niet goed. Af en toe moet je gewoon kunnen opkomen voor jezelf omdat je weet van: ‘eigenlijk moet ik mezelf heel graag zien.’
In deze meditatie nodig ik jou uit om met één van je medemensen samen te zijn in liefde, in vrede, in vreugde, in woede, in angst, wat je ook wil, om van daaruit een gevoel te krijgen wat het betekent samen te zijn met die ene iemand die jij dan uitkiest.
Later zal je misschien voelen dat dat inderdaad vanuit die korte meditatie een betekenis krijgt tussen jullie. In die zin werk je dan aan je leven. Het is niet altijd makkelijk, want er zijn mensen die fraai lastig kunnen zijn, maar daar hoef je nooit bang voor te zijn, en in meditatie kan je ook dit doorgronden of een betekenis geven.
We nemen nu even samen vijf minuten de tijd om iemand in ons hart te plaatsen en daar ons ding te doen. Het is belangrijk dat je die andere iemand - dat wil Ik nog eens zeggen - liefdevol ontvangt. En dan kijkt wat je kan doen voor die ander vanuit jezelf; niet om het daarna te moeten doen als een opdracht, het blijft bij de meditatie.
En nu vijf minuutjes aan het werk.
…
Nu zou Ik vragen van elk van jullie dat je deze meditatie in de vorm van een bloem aan de voeten van een Goddelijke Moeder legt. Daarna ga je achteruit van Haar heen en kom je bij jezelf terug."
Meester Morya
© Morya.org, Geert Crevits
Deze meditatie werd door Meester Morya gegeven
tijdens een workshop van Geert Crevits
in Zeebrugge op 28 januari 2011