We doen soms zo ons best, om spiritueel te zijn, om flink te zijn, om goed te zorgen voor de mensen dicht bij ons, om goed te werken op ons werk en daarnaast om ook onze eigen doelstellingen te voeden en te ontplooien - en terwijl al die zaken op ons wegen maken we ons ook nog zorgen voor de wereld… Maar op die manier wordt het leven zwaar en lastig.
Gooi alles eens van je af, kijk naar een glas water en drink het op, pluk een bloem en bewonder ze, doe een wandeling en wandel net zo lang tot je vergeet te denken en je ontdekt dat je je voeten kan voelen stappen. Dat zijn stuk voor stuk momenten waarop je kan herbronnen. Daarna kan je met frisse moed en nieuwe inzichten iets opnemen in je leven wat intuïtief duidelijk wordt. Maak wat ruimte in je leven voor de stilte, voor het zijn, voor de eenvoud van je hart, en daarna voel je altijd je hart in alles wat je doet en op die manier ben je nooit meer alleen. eGroetjes van Marie
Meester Morya,
"Soms maakt de mens zich druk, hij gaat in verschillende richtingen, heeft verschillende doelen, hij moet de beste zijn, hij moet concurreren, hij moet dit en hij moet dat... En hij verplicht zichzelf om haastig te zijn met van alles en nog wat. Op die manier kan het zijn dat je het leven niet aankan. Of dat je denkt dat je verkeerd bent. Of dat je denkt dat je zoveel moet doen en dat je die grote berg moet beklimmen die je voor je ziet, en je maakt jezelf daar druk over, om boven te geraken en om alles te kunnen doen wat zogezegd van je verwacht wordt.
Maar als je het leven ziet zoals het is, dan kan je blij zijn met een klein dingetje dat voor je staat, een glas water, een bloem, een hap lucht, een wandeling. Het zijn allemaal eenvoudige zaken maar ze hebben de betekenis dat je dan meer aanvaardend in het leven kan staan en van daaruit ontwikkel je een grotere kracht.
Want je zal zien: elk herstel komt vanuit een aanvaarden van de dingen die er zijn; het lichaam, de gevoelens, de gedachten. Dat je daar niet tegen vecht, maar ze eerder tot rust helpt te brengen.
De mens moet kunnen geloven in zichzelf, hij moet kunnen geloven dat er meer is dan de dingen die hij ziet met zijn ogen. Er zijn ook de ogen van het hart, er zijn gevoeligheden in het hart die de dingen kunnen waarnemen en opnemen en die de mens verder brengen dan hij op het eerste gezicht kan zien. Leef met je ziel, met de drang om blij te kunnen zijn en om het geluk te kunnen zien ook in je eigen leven.
Je moet niet alleen maar bezig zijn met je denken of met de dingen te ordenen. Neen, soms mag het ook eens vanzelfsprekend gaan, zonder moeite en zonder inspanning. Je moet in het leven kunnen staan zonder je af te vragen: ‘waar brengt het mij naartoe?’ Je moet je eens kunnen laten leiden, door je hart, door de mooie antwoorden die in je eigen wezen ontstaan. Want als je tot ontspanning komt, vind je ineens de weg, de manier van zijn, de manier van kijken naar de dingen. En je laat toe dat er inderdaad een groter leven is dat voor je zorgt.
Als je dit kan zien, kan je een hele weg afleggen op een gemakkelijke manier en dan zal je ook de ander werkelijk ontmoeten. Je zal niet alleen zijn en je zal weten: ‘het is goed om samen te zijn op een eenvoudige manier, om een weg te gaan op een eenvoudige manier.’ Maak het niet nodeloos ingewikkeld."
Meester Morya
© Mayil.com, Geert Crevits - Bron:
"Morya Bezinning 4: Zoeken en vinden"
Hoofdstuk 6: 'Eenvoud'