uit “Morya Wijsheid 5: Het woord in de stilte”
(Geert Crevits) © Mayil.com
“Een kind heeft altijd een openheid naar het Goddelijke. Wanneer kinderen rond elf, veertien jaar worden, gebeurt er van alles in hen wat nieuw is voor hen en waar ze mee geconfronteerd worden zodat ze in een soort ‘afhankelijkheid’ ten opzichte van deze aarde komen.
Het is goed om dan voorzichtig over het spirituele te spreken maar vooral dat je ze in geen enkele richting forceert. Wat ze ook willen weten, dat kan je hen vertellen maar als ze bezig zijn met hun gevoelens, met hun denken, dan moet je de voorrang geven aan het voelen en het denken omdat dat heel belangrijk is in deze periode van hun leven. Ga ze niet confronteren met het spirituele, vertrouw erop dat ze het Goddelijke later weer zullen opnemen.
Het is uitzonderlijk dat kinderen toch aandacht geven aan het Goddelijke, en laat dat dan gebeuren. Maar je mag ze niet dwingen in een bepaalde richting.
Zorg dat je ze in geen enkele richting forceert
Als je voor jezelf de keuze maakt om het Goddelijke ter sprake te brengen dan mag je dat doen. Want het kind moet kunnen weten waar jij mee bezig bent. Je mag openlijk spreken over je eigen leven maar niet in die zin dat je je kind wil beïnvloeden of sturen in een bepaalde richting.
Je kan wel praten over jezelf, over je eigen ervaringen, over je eigen opvattingen, in de hoop dat het kind je zal begrijpen. Spreek dan in een taal die het kan begrijpen. Pas je aan aan zijn niveau en wat er leeft als vraag kan je proberen te beantwoorden. Soms zal het kind een vluchtige vraag hebben en dan laat je het bij deze vraag.
Je mag openlijk spreken over je eigen leven maar niet in die zin dat je je kind wil beïnvloeden
Alleen als kinderen doorgaan met vragen, kan je antwoorden en dan is het heel belangrijk wat je zegt. Zeg dan niets over wat je niet weet. Zeg dan alleen maar dat wat je weet. Weten wil zeggen dat je vanuit je eigen ervaring spreekt. Dat is weten. Het is niet dat je de kennis die je vanuit boeken hebt gehaald, doorgeeft. Doe dat niet, dan kunnen ze beter zelf die boeken lezen op hun tijd. Maar als je ervaringen hebt over het Goddelijke dan kan je daarover praten en dat is je weten. Dan zal dat ook weer het kind kunnen vormen in een bepaalde zin. Dat mag je altijd doen.
Doorheen de leeftijden kan je altijd spreken over je eigen ervaring, als jouw ervaring en niet als een ervaring die zij moeten hebben. Laat ze dus volledig vrij daarin en laat ze open tegenover de wereld en tegenover hun eigen ervaren.
Alleen als kinderen doorgaan met vragen, kan je antwoorden en spreken vanuit je eigen ervaring
Als je niet jouw wil gebruikt in hun leven, als jij hun leven niet bepaalt, dan zullen ze jouw fijngevoeligheid waarderen en zullen ze daardoor zelf fijngevoelig worden. Dit is een heel grote kwaliteit.
Het is van belang dat kinderen tussen elf en veertien vooral leren omgaan met gevoeligheid en gevoelsmatig reageren. Help ze open komen voor: ‘wat kan ik zeggen, wat mag ik zeggen tegen mensen en op welke manier’.
Als ze gevoelig zijn, zullen ze vanzelf de juiste woorden krijgen en de juiste manier van optreden. Het is belangrijk dat ze een soort beleefdheid kunnen vinden. Dat wil zeggen dat ze het authentieke van zichzelf tot uitdrukking proberen te brengen. Dat is beleefd zijn. Dat wat ze geleefd hebben, dat ze dat kunnen uitdrukken op een manier dat ze de ander niet kwetsen.
Kinderen tussen elf en veertien moeten vooral leren omgaan met gevoeligheid en gevoelsmatig reageren
Op deze manier kunnen ze omgaan met hun eigen cultuur, met de tradities, met de gewoonten van een bepaalde streek, met de gewoonten in de familie. Dat moeten ze kunnen opnemen en daaraan deelnemen. Als het de gewoonte is om handjes te geven dan moeten ze dit kunnen doen. Als het de gewoonte is om bij de familie op bezoek te gaan dan moeten ze dit kunnen leren en meemaken zonder tegenzin maar in een soort overgave van: ‘dit is een soort plicht’. Als ze dit kunnen, dan zijn ze heel fijne mensen en dan hebben ze een begin gemaakt met het uitdrukken van hun eigen gevoelens.
Leef dus zo gevoelig dat ze dat kunnen nadoen en nabootsen, maar op hun eigen manier. Je mag ze daarin ook niet dwingen maar je kan hen wel door je eigen voorbeeld leren wat het is om fijngevoelig om te gaan met mensen.
Door je eigen voorbeeld kan je hen leren wat het is om fijngevoelig om te gaan met mensen
Als je je schoonmoeder vervloekt dan moet je niet denken dat een handje geven fijngevoeligheid is. Nee, want kinderen zien die tegenstellingen en het kan best zijn dat ze meer rekening houden met de tegenstelling die er in jou is, dan met het feit van: ‘ik moet dit en ik moet dat.’ Begrijp goed dat kinderen diep kijken, naar alles kijken en daar hun eigen mening over vormen.
Begrijp goed dat kinderen diep kijken, naar alles kijken en daar hun eigen mening over vormen
Als je rechtlijnig bent, als je bijvoorbeeld zegt: “Ik hou van mijn schoonmoeder” of “Ik hou van mijn schoonvader” dan kunnen de kinderen dit ook leren en dan kunnen ze op deze manier fijngevoelig worden en op dezelfde fijngevoelige manier proberen om te gaan met hun medemensen, wie die ook zijn. Dit is heel belangrijk en als je hen dat leert, zijn ze op de juiste weg om spiritualiteit te vinden in hun leven.
Want echte spiritualiteit is het zoeken naar harmonie binnen elke situatie. Als je dus in je gezin tot harmonie kan komen dan is dat zeer zeker spiritualiteit. Als je op je werk tot harmonie kan komen dan is dit zeer zeker spiritualiteit want het is een heel moeilijke taak om op deze aarde samen te leven in harmonie met mensen en toch jezelf te zijn, toch jezelf tot uitdrukking te kunnen brengen en aangepast aan de situatie die dingen te kunnen doen die belangrijk zijn op een bepaald moment.
Echte spiritualiteit is het zoeken naar harmonie binnen elke situatie
Leef dus liefdevol, met tact, met schoonheid, met de grote waarden van het leven, ook in het gezin. Op die manier kunnen de kinderen dit merken en meeleven. In die zin geef je een spirituele vorming.
Welke godsdienst ze later ook kiezen, ze zullen sterk geïnspireerd zijn door de plaatselijke godsdienst. Naderhand is het belangrijk dat ze toch de vrije keuze kunnen hebben of ze wel in een godsdienst gaan of niet. Dit is hun vrije keuze maar voed ze wel op in je eigen godsdienst. Want in je eigen godsdienst kunnen ze alles vinden wat ze nodig hebben.
Als je zelf geen godsdienst hebt dan is jouw manier van leven zeer zeker heel belangrijk voor hen. Naargelang je met kunst en cultuur, fijngevoeligheid en schoonheid omgaat, zal je hen een heel diepe vorming geven. Dat zijn grote waarden die voor iedereen geldig zijn. Dit alleen al is heel belangrijk voor de kinderen.
Doe dus niets extra’s voor kinderen. Zoals je leeft, zo leef je en deze vorming geef je en dan zullen de kinderen zelf hun eigen leven kunnen bepalen en zullen ze een hele tijd meegaan in jouw leven.
Als ze soms tegenwerken, kan dat, en dat mogen ze
Als ze soms tegenwerken, kan dat, en dat mogen ze. Ze mogen dus hun eigen mening vormen. Je moet ze daarin niet bestraffen of berispen. Het is belangrijk dat ze hun eigen dingen kunnen doen en het hele grote daarin is dat je ten eerste je eigen leven leeft, de waarden beleeft die je in je eigen leven kan zetten en ten tweede dat je niet anders bent tegenover je kinderen dan tegenover de rest van de wereld. Een derde grote factor is dat je je eigen spiritualiteit kan en mag beleven en daar volledig uitdrukking aan mag geven. Als de kinderen daar tegen protesteren, durf dan toch je eigen spiritualiteit te beleven en naar voren te brengen op je eigen manier want dit hebben ze te accepteren. Ook dit respect moeten ze leren ten opzichte van hun ouders en ten opzichte van andere mensen, dat spirituele waarden beleefd kunnen worden. Ook als zij daar niet in meegaan, is het belangrijk dat ze daar toch respect voor kunnen opbrengen.
Mensen die zoeken naar spiritualiteit worden geleid en krijgen een engelbewaarder bij zich
Bij gelijk welke ervaring zal het zo zijn dat ze geleid worden want mensen die zoeken naar spiritualiteit, naar het grote in het leven, worden geleid. Mensen die in staat zijn om daarmee te beginnen, of ze nu twintig, dertig of veertig jaar zijn, krijgen onmiddellijk een engelbewaarder bij zich die hen leidt naar de echte waarden van het leven. Als ze daar open voor komen, zullen ze voortdurend verder kunnen gaan in deze ervaring.
Weet dat het gebed heel krachtig is. Als je bidt voor je kinderen, zullen ze van meet af aan geleid worden en door welke ervaringen ze ook gaan in het leven, ze zullen behoed zijn voor de grootste rampen en de grootste kwalen.
Durf te bidden voor je kinderen. Wat ze zonder gebed zouden beleven in een grote verschrikking, zal minder verschrikkelijk zijn als je voor hen bidt en dan gaan ze gemakkelijker door het leven. Wat het ook is, hetzij ziekte, hetzij karma, hetzij toestanden die belangrijk zijn om mee te maken, ze zullen daarin geleid worden.”
Als je bidt voor je kinderen, zullen ze geleid en behoed worden
Meester Morya
Geert Crevits © Mayil.com
Bron: “Morya Wijsheid 5: Het woord in de stilte”
uit hoofdstuk 11: ‘De vrijheid van de kinderen Gods’
